donderdag 27 december 2018

Terry van Lierop – Tuin der vervlogen tijden




Terry van Lierop – Tuin der vervlogen tijden

Auteur: Terry van Lierop
Titel: Tuin der vervlogen tijden
Uitgever:Boekscout
Genre: Verhalenbundel
Uitgave: Paperback (98 Pagina's)
ISBN: 9789402249767
Illustraties: Guusje Sijbers

Omschrijving:
Tuin der vervlogen tijden: een verhalenbundel waar warmte, hoop en humor van de bladzijden spat. Je wordt meteen meegezogen in het verhaal en kan je identificeren met de hoofdpersoon. Van alledaagse gebeurtenissen tot buitengewone situaties die bij nader inzien heel gewoon blijken te zijn. Terugblikken op tijden van weleer die bij het ene verhaal tranen opwekken en bij het volgende verhaal een schaterlach. Die zich in het buitenland afspelen of gewoon onder de Hollandse wolken. Al met al: een heerlijke bundel vol fantastische verhalen, die lezen als een trein. Heerlijk ontspannen en toch reden genoeg om te gaan mijmeren. Met prachtige tekeningen van Guusje Sijbers. Een verhalenbundel die blijft hangen!

Over de auteur:
Terry van Lierop (1961) is een alleenstaande moeder van vier kinderen, waarvan twee zoons nog bij haar thuis wonen. Een creatieve duizendpoot. Ze maakt wandkleden, schildert en heeft verscheidene mozaïekwerken gemaakt. Bij schrijven ligt echter haar grote passie. Als kind schreef ze al verhaaltjes en is daar nooit meer mee opgehouden. Een roman zit nog in de pen. Haar eerste boek is echter een verhalenbundel geworden. Met de verscheidenheid aan verhalen is dit boek een hele mooie start geworden als auteur.(Bron: Boekscout)

Mijn leeservaring:
In een zucht en een scheet had ik dit pareltje verorberd!
Wow, wat een prachtig samengestelde bundel. 

De diversiteit aan verhalen, op een clevere manier afgewisseld in genre.
(Historische)Feiten met fictie gecombineerd, non-fictie en fictie gaan hand in hand. Een lach en een traan, persoonlijke verhaaltjes die me bij de strot grepen. Verhalen met een moraal alsook een verhaal dat naar mijn idee op een uitgebreidere manier een prachtige historische roman had kunnen worden in de trant van de unieke schrijfsels van Sarah Lark! Maar ook verhaaltjes die als een trapje naar kinderboeken zouden kunnen leiden.
Tel daarbij op de unieke, treffende illustraties van Guusje Sijbers en je krijgt een sublieme bundel die je een paar uurtjes heerlijke ontspanning bezorgen. 
Het kijk-, en leesplezier maakt het zo lekker snel leesbaar.


De schrijver slaagt er in je bij de lurven te pakken en je mee te sleuren in de leventjes van de fictieve karakters die in een beeldend beschreven setting vertoeven.
De persoonlijke belevenissen zijn uit het leven gegrepen en zullen voor veel mensen herkenbare “aha momentjes” opleveren. Doordrenkt met typische droge humor maakt Terry's schrijfstijl het geheel tot een juweeltje zodat je vaker dan ééns de bundel wil oppakken.

Kortom:
Een bundel die in balans is door de verscheidenheid in de verhalen. Een dikke vette smile en een brok in je keel of tranen in je ogen, Terry draait er haar hand niet voor om om je emoties alle kanten op te sturen. Knap gedaan!!
Hopelijk mogen we in de toekomst nog veel van haar lezen!!

De bundel is te koop via;
Boekscout ---> KLIK

Terry's Auteursblog vind je hier ---> KLIK 
 
Op Hebban uiteraard ook ---> KLIK

©José
december 2018


zaterdag 22 december 2018

Sarah Armstrong – Laat me niet alleen

























Sarah Armstrong – Laat me niet alleen

Titel: Laat me niet alleen
Genre: Roman
Uitgave: Paperback (351 pagina's) en E-book
ISBN: 9789026143342

Omschrijving:
"Laat me niet alleen” is een aangrijpende en intrigerende roman, waarmee Sarah Armstrong haar lezers dwingt na te denken over ongemakkelijke kwesties.
Anna geniet van haar rustige leven in Sydney. Ze houdt van haar werk, heeft net de voorzichtige eerste stappen gezet in een nieuwe relatie, en woont in een klein maar fijn huisje in een buitenwijk. Tot ze nieuwe buren krijgt en die rust opeens ver te zoeken is. Als ze voor het eerst blauwe plekken op het lichaam van haar kleine buurmeisje opmerkt, belt ze de politie en de kinderbescherming. De tweede keer ook. En de derde, de vierde…Maar niemand luistert. Dus als de vijfjarige Charlie aanbelt en om hulp vraagt, weet Anna dat het op háár aankomt.

Wat zou jij doen? Zou jij het kind in je auto zetten en wegrijden? Zou je het kind verborgen houden en naar de andere kant van het land rijden? Zou je liegen tegen de politie? Tegen haar moeder? Hoe ver zou jij gaan om het kind van een ander te redden?

Over de auteur:
Sarah Armstrong begon haar carrière als journalist, maar legt zich inmiddels toe op het schrijven van romans. Ze woont met haar man en dochter in Australië.

Mijn leeservaring:
Als, na de dood van haar lieve buurvrouw Helen, Anna 's nachts tumult hoort in haar buurhuis ziet ze daar een paar, in haar ogen, asociale figuren met een verhuiswagen.
Natuurlijk vervloekt ze zichzelf even met haar vooroordelen. Maar het voelt allemaal niet echt prettig en ze krijgt er een raar onderbuikgevoel bij als een van de mannen haar doordringend aankijkt in het holst van de nacht terwijl ze voor haar keukenraam staat.

Anna's leventje kunnen we wel beschrijven als rustig, niet bijzonder opwindend. Ze heeft een prille relatie met Dave, vader van twee kinderen. Een leuke job als grafisch ontwerper en het kleine huisje dat ze huurt voelt als een prettige cocon.
Maar dat verandert snel als ze 's nachts een baby onbedaarlijk hoort huilen bij de buren, het gestommel en de herrie zijn niet van de lucht.
Als ze de dag erna buiten in haar tuin is ziet ze haar nieuwe buurvrouw Gabby en haar vriend Harlan spreekt, blijkt de huilende baby de vijfjarige Charlie te zijn. Een klein meisje dat vol blauwe plekken zit. Op zich niet verontrustend, kleine kinderen zijn natuurlijk vaak robbedoezen die zich wel eens stoten of vallen. Toch krijgt Anna argwaan als het niet bij die blauwe plekken blijft en ze vreemde geluiden blijft horen, maar ook vooral de dingen die ze ziet baren haar ernstig zorgen.
Als Charlie dan ook op een dag aan Anna's deur om hulp vraagt denkt deze niet echt lang na en besluit het kleine meisje mee te nemen, op de vlucht te slaan en zichzelf en Charlie te verstoppen voor alles en iedereen. Ze kan het namelijk niet verkroppen dat de politie en jeugdbescherming niet ingrijpen.

Maar heeft ze de gevolgen van haar daad wel overdacht? Wat zijn de consequenties van haar resolute besluit? Het interesseert haar echt geen moer, alles wat ze wil is de veiligheid waarborgen van Charlie.
Bij een oude vriend, Pat, die in een heuvelachtig gebied woont waant ze zich veilig en ver verwijderd van alle instanties die naar haar en de kleine meid op zoek zijn.
Toch weet ze ook wel dat dit geen oplossing zal zijn voor de lange termijn.
Zal ze ze toch vrijwillig aangeven of net doen alsof haar neus bloedt en op de vlucht blijven?

Het dilemma: Wat zou jij doen om het leven van een mishandeld kind te redden?
Hoe ver zou JIJ gaan? Ondanks alle gevolgen voor jezelf toch gaan voor het leven van het kind of zou je het op zijn beloop laten gaan, het lot van het kind toch in handen van betrokken instanties laten ….

Waanzinnig hoe je bij jezelf te rade gaat. Kwaad wordt op bepaalde situaties en in en in verdrietig wordt om zoveel weerzinwekkende daden en besluiten van de zogenaamde moeder en haar vriend.
Aangrijpend geschreven roman die je meevoert naar prachtige landschappen en anderzijds verdorven mensen. Toch maakt je hart ook een sprongetje bij de hulp die Anna en Charlie krijgen …

Ademloos lezen, zoveel verdriet.
Steeds maar in mijn achterhoofd dat “Charlie” niet een op zichzelf staand “geval” is. Hoeveel kindjes leven er in omstandigheden die het daglicht niet kunnen verdragen?
Mijn hart breekt als ik aan de vele voordeuren denk waarachter veiligheid, liefde en geborgenheid niet per definitie standaard zijn … triest.


Dank aan Uitgeverij de Fontein voor dit aangrijpende boek!

©José
december 2018



dinsdag 20 november 2018

Sarah Lark – De zang van de hoornschelp


























Auteur: Sarah lark
Titel: De zang van de hoornschelp
Genre: Historische roman
Uitgave: Hard cover (720! Pagina’s)
ISBN: 9789026145094

Omschrijving:
Nieuw-Zeeland, 1863. Op Rata Station is een nieuwe generatie opgegroeid; Cat en Ida zijn trots op hun dochters Carol en Linda. Hun harde werken heeft de ranch gemaakt tot wat hij is, maar het succes wekt de afgunst van hun buren. Als het noodlot toeslaat, hangt het toekomstige geluk van Carol en Linda aan een zijden draadje. Ze dreigen hun thuis kwijt te raken. Weten ze het tij te keren?

Over de auteur:
Sarah Lark is een pseudoniem van de in 1958 in het Duitse Bochum geboren Christiane Gohl. Na te zijn gepromoveerd in de pedagogiek, werkte zij onder meer als vakjournaliste en reisleidster. Momenteel woont zij in de buurt van het Andalusische bergdorp Mojácar, waar zij een kleine paardenfokkerij runt. De liefde voor en omgang met paarden is een belangrijk thema in de kinder- en jeugdboeken die zij onder haar eigen naam heeft geschreven. Een andere levenslange liefde geldt Nieuw-Zeeland met zijn adembenemende landschappen. Naast de meer dan twintig boeken die zij onder eigen naam schreef, heeft zij er ook een twintigtal gepubliceerd onder verschillende pseudoniemen: als Elisabeth Rotenberg non-fictieboeken over paardrijden, als Ricarda Jordan romans die in de Middeleeuwen spelen en als Sarah Lark romans over Nieuw-Zeeland en over Jamaica. (Bron: Literatuurplein van de Bibliotheek)

Mijn leeservaring:
Een prachtige hardcover met maar liefst 720 pagina’s zalig leesvoer viel op mijn spreekwoordelijke mat, bijna een gat in de vloer zullen we maar zeggen 😉

Deel 2 van de serie over Rata Station.
In deel 1 “De tijd van de vuurbloemen” (KLIK!) lazen we over de levens van Ida en Kitten (aka Cat). 
De strijd om te overleven in het prachtige maar nog onherbergzame Nieuw-Zeeland. Kolonisten en de oorspronkelijke Maori proberen ieder op hun eigen manier toch in vreedzame harmonie te leven. Het geloof staat voor heel veel mensen centraal en domineert vaak de leventjes van de inwoners van dit prachtige land.
Nieuw-Zeeland is verdeeld in het Noorder-, en Zuidereiland zoals je op onderstaande foto uit het boek kunt zien.



De beide eilanden bieden leefplekken voor veel verschillende Maori-stammen die ieder voor zich of soms samen hun eigen kijk op het leven hebben en daar dan ook naar handelen.
Maar een ding hebben alle Maori gemeen; Ze zijn een met de natuur, onafscheidelijk verbonden met de bergen en rivieren. Rotsvast vertrouwen ze er op dat hun ziel verankerd is met de plek waar ze worden geboren. Ze doen er dan ook alles aan om hun gronden te beschermen.

Een schitterende quote voor in het boek getuigt van hun filosofie;



In deel 2 maken we een stapje in de tijd. De kinderen van Rata Station zijn al aardig volwassen aan het worden.
Linda en Carol en hun jongere zusje Mara zijn in de leeftijd van opstandigheid, rebelsheid en puber/jeugdliefdes – kortom een aardig potje puberen anno 1863. De volwassenen Ida en haar man Karl en Cat en haar vriend Chris runnen samen een schapenboerderij die goed floreert, ze hebben het dus niet slecht op geldelijk gebied. Ze leven in de buurt van Maori-dorp Ngai Tahu waar stamhoofd Te Haitara de grote man is. Mara is stapelverliefd op de zoon van het stamhoofd – Eru. Deze Eru heeft echter een beetje een identiteitsprobleem. Als zoon van een Maorivader en een dominante pakehamoeder (Engelse) denkt hij zich te moeten bewijzen als Maori.

Als er dan ook overal vechtpartijen/oorlog en bloedvergieten plaats vinden tussen de Engelse kolonisten en hun legers en de talloze stammen wordt Eru het beu dat zijn moeder hem wil ver-Engelsen en trekt hij met een paar vrienden naar het Noorder-eiland om zich daar sterk te maken voor zijn afkomst – de Maorikant bedoel ik dan. Maar voor hij vertrekt neemt hij een beslissing die zijn leven drastisch zal veranderen – er lijkt zo geen weg meer terug naar Mara.

Als een deel van de familie van Rata station op een dag terecht komt in een gruwelijk natuurgeweld slaat het noodlot toe.
De meiden lijken er alleen voor te staan en er zijn niet veel mensen die aan de noodlottige gevolgen iets kunnen doen, ze raken als het ware hun geboortegoed, hun enige bekende veilige haven kwijt. Ze dreigen uit elkaar gedreven te worden door bepaalde beslissingen waar ze zelf geen vat op hebben. Waar de ene dan liefde vindt wordt de ander verstoten, maar uiteindelijk komen ze alle drie in een hel op aarde terecht die zijn weerga niet kent.
Kan het tij nog keren? Waar kunnen ze zich veilig voelen, wie kunnen ze vertrouwen?
Welke Maori’s zijn hun gunstig gezind? En welke Britse? 

Het geloof heeft door de eeuwen heen en in vele contreien al voor behoorlijk wat ellende gezorgd. Het is vaak de oorzaak van oorlogen, nodeloos geweld en bloedvergieten. Sarah weet ons als lezer veel feitjes voor te schotelen die verwerkt zijn in haar boeken. Niet op een belerende manier maar op een beeldend geschreven vertelling die je ademloos laat beleven. Verhalen om je urenlang in te verliezen.
Speerpunten in de geschiedenis van Nieuw-Zeeland prachtig verweven in de fictieve wereld van romantiek. Zwaar hadden de mensen het te verduren in de 19e eeuw in dit fabelachtige maar ontstellend rauwe land. Hoop en overlevingsdrang, positief blijven en rotsvast geloven in de goden of geesten die ze aanbaden.
Zalig leesvoer! Al zul je op een gegeven moment wel even moeten wennen aan alle namen van stammen die Sarah Lark op je afvuurt. Maar dat gaat als vanzelf als je er eenmaal met je snufferd in zit.


De zang van de hoornschelp
De titel klinkt zo lieflijk maar is in feite de roep van de krijgers die ten strijde trekken …. Zal die strijd uiteindelijk ook daadwerkelijk eindigen?


Mijn hartelijke dank aan Uitgeverij de Fontein voor dit prachtexemplaar. Altijd een genot om zulke mooie boeken te ontvangen. 😊

©José
november ’18

zondag 4 november 2018

Special moments ...


Special moments

Als je op een gegeven moment je mail opent en er een uitnodiging in zit van Uitgeverij de Fontein om een persconferentie bij te wonen van Karen Rose naar aanleiding vooral voor haar nieuwste boek “Niets te vrezen” (KLIK!!!), ja dan krijg je die lach niet meer van mijn gezicht – niet spontaan gaan zingen nu met zijn allen hè!

(Afgelopen) Vrijdag 2 november in Utrecht – ten kantore van uitgeverij de Fontein / VBK Media

Het warme welkom door de dames van de Fontein voelt alsof je lekker op je gemakje op de koffie gaat bij een goeie bekende. Het huiselijke sfeertje wordt nog maar eens benadrukt als de feestelijke stemming door Ester en Tina nog wordt verhoogd door een vrachtlading hapjes en drankjes op tafel te zetten. De leutige sfeer zit er al meteen in. 


Als Karen Rose binnenkomt zie je in één oogopslag een gemoedelijk goedlachs mooi mens. Je voelt je meteen op je gemak. Een voorstelrondje wordt ingezet en Claudia doet een korte introductie waarna we vragen mogen stellen. Natuurlijk alles in het Engels, wel zo netjes voor de gast. (Heel de week Engelse drop gegeten om mijn Engels wat op te poetsen btw ;-))




Nou had ik mijn kop al gebroken over de vragen die ik wilde stellen, want wat voor originele vragen kun je nog stellen aan iemand die vast en zeker al miljoenen (give or take a few ;-) vragen heeft beantwoordt in de loop der jaren. Als je al 23 (!!!!) boeken op je naam hebt staan en evenzovele promotours en interviews hebt gehad dan kan ik me voorstellen dat je zelfs al die vragen makkelijk in een bundel of tig zou kunnen uitgeven.
Het fijne aan Karen is dan wel dat als ze een vraag krijgt ze ook helemaal compleet los gaat. Ze antwoord uitgebreid met allerlei voorbeelden en anekdotes. Hierdoor liepen de gesprekken en vragen eigenlijk flawless in elkaar over. Ge-wel-dig hoe ze kan vertellen, we hingen met zijn allen aan haar lippen, figuurlijk dan wel. Zo boordevol humor dat we regelmatig in een deuk lagen.

Haar boeken bevatten natuurlijk allemaal hoofdpersonen/karakters en met de regelmaat van de klok zie je nieuwe personages voorbij komen. Ik vroeg me werkelijk af hoe ze deze personen allemaal ziet, letterlijk bedoel ik dan. Of ze een bepaald persoon gaandeweg het schrijfproces uitdoktert of dat ze van te voren al heeft bedacht hoe een persoon er uit ziet.
Haar antwoord was simpel, ze wonen gezellig met zijn allen al jaren in haar hoofd – onderling “vechtend” om in een nieuw boek te mogen schitteren. Ongelooflijk druk dus in haar briljante schrijversbrein!
Iedere lezer visualiseert een karakter op zijn/haar eigen wijze uiteraard, je hebt beelden bij die stoere gast of die prachtige wulpse heldin die over je netvlies paraderen. Karen stuurt je wel een bepaalde richting in qua beeld, maar de details mag je lekker zelf invullen :-P
Zo zijn er talloze helden die hier en daar ook een verdwaald karaktertje oppikken en meenemen in de polonaise – wachtend op hun kans om aan Karens hoofd te ontsnappen en door haar vingers op papier te vloeien.

Zo kwam ook ter sprake waar al die info die ze gebruikt vandaan komt.
Gesprekken met experts op allerlei vlakken geven het aanzetje tot een groot geheel.
Een gesprek met een elektromonteur bijvoorbeeld die de windmolens (die energie opwekken door wind) gebruiksklaar maakt. 
Daar vroeg ze ooit aan of hij een idee had hoe lang het zou duren voordat een persoon die je vastknoopt aan die wieken erover zou doen om te sterven. Natuurlijk moet ze in zo'n geval vaak uitleggen dat ze thrillers schrijft! Neem maar van mij aan dat ik op de terugweg vanuit Utrecht richting ons zonnige zuiden tal van die windmolens gezien heb en onbewust ff keek of er geen lijk te spotten viel!! Gedachtenkronkels waren in dit geval besmettelijk ;-)
Waar we met zijn allen ontzettend om moesten lachen was het feit dat haar man en dochter een nieuwe diepvries moesten gaan kopen. Dat ze in de winkel staan en dat haar man dan achteloos aan dochter vraagt terwijl hij de deur van een vriezer opentrekt
'Hoeveel denk je?'
Als dochterlief dan zegt
'Ik denk 6', vraagt de verkoper wat ze bedoelen met die 6. Waarop ze antwoorden
'Lijken uiteraard'. 
De verkoper staat dan natuurlijk met zijn mond vol tanden en dochterlief zegt voor de goede orde toch maar even dat haar moeder thrillers schrijft en dat dat voor hun normale gedachten zijn ondertussen. Beroepsdeformatie zullen we het maar noemen.

Super om eens rond te mogen dwalen in het briljante brein van een thrillerschrijver.
Het uur vloog voorbij en waarschijnlijk hadden we met zijn allen nog uren naar haar kunnen luisteren.
Ze verklapte ook al een beetje over haar volgende boek, dussss hou het in de gaten!
Een prachtig mens vol humor en nog een hele stapel verhalen te vertellen in nog heel veel boeken.

Natuurlijk mochten we ons boek laten signeren en met haar op de foto.








 En als kers op de taart nog een leuke goodiebag (check het etiket op de Rosé – Karen-Rose-Style :-))



Een meeting met een gouden randje, ook leuk om een aantal andere bloggers nu eens in het wild te zien.
Hartjes voor de geweldige ontvangst bij Uitgeverij de Fontein. Fijn om ook jullie te zien uiteraard!

Alles wat je wil weten over Karen staat op haar website ---> KLIK

Enjoy the special moments in life – cherish them with all your heart ♥

©José
November 2018

dinsdag 30 oktober 2018

Karen Rose – Niets te vrezen

























Karen Rose – Niets te vrezen

Auteur: Karen Rose
Titel: Niets te vrezen
Genre: (Romantische) Thriller
Uitgave: Paperback (448 pagina's) E-book en Dwarsligger
ISBN: 9789026143700

Omschrijving:
Dana runt in Chicago een opvanghuis voor vrouwen. Wanneer ze onderdak biedt aan Sue kan ze niet vermoeden welk onheil ze binnenhaalt. Sue is net vrijgekomen en vastbesloten wraak te nemen op iedereen die verantwoordelijk is voor haar gevangenisstraf. Het ontvoeren van een 11-jarige jongen is daarin nog maar de eerste stap.
Dana krijgt steeds meer achterdocht bij Sue's verhaal en zodra er in haar buurt gruwelijke moorden worden gepleegd, weet Dana dat dit nog slechts het begin is…

Over de auteur:
De thrillers van Karen Rose worden uitgegeven in twaalf landen en zijn bij verschijning instant-bestsellers in de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Duitsland. Met elk nieuw boek neemt haar populariteit toe. Ook in Nederland stijgt de ster van Karen Rose met elk nieuw boek. Voordat ze zich fulltime aan het schrijven wijdde, was Karen Rose een succesvol chemicus. Ze woont in Florida met haar man en kinderen, en als ze niet schrijft, traint ze voor haar zwarte band in karate.
Van haar verschenen in het Nederlands inmiddels o.a. Sterf voor mij, Schreeuw voor mij, Moord voor mij, De dood in haar ogen, De mond gesnoerd, Van mij alleen, In vertrouwen, Heb je me gemist, Over de schreef, Op de hielen, Niemand zeggen, In de val en In het donker.

Mijn leeservaring:
Als ik me ergens mateloos op kan verheugen is het wel een nieuw boek van Karen Rose. Dat voelt altijd een beetje als; Wie is er dit keer op de reunie en wie zijn de nieuwkomers? Ik kan wel zeggen dat ik het een mega feestje voor de ogen en hersens vind altijd.

Een gevoel van thuiskomen in een van je favoriete families. 

Spanning die wordt afgewisseld met een hoge dosis romantiek en steamy sexy scenes.
Plots en intriges, de donkere kanten van de wereld, mensen die geen greintje gevoel in het vege lijf hebben en de dood aan hun handen hebben kleven..
Anderzijds de emotionele, liefdevolle mensen die hun leven wijden aan het helpen van mensen in nood. In dit geval mishandelde en/of misbruikte vrouwen met hun eventuele kinderen.

Chicago:
Dana Dupinsky is door haar eigen ervaringen en belevenissen in haar jeugd uiteindelijk terecht gekomen in Hanover House, dat ze nu zelf runt met de hulp van een aantal goede vrienden en Evie – deze is door en voor het leven getekend en probeert zich zoveel mogelijk te verstoppen voor de buitenwereld – bang om weer gekwetst te worden. Hanover House is een zeer goed bewaard geheim, een veilige haven voor vrouwen en kinderen. Slechts enkelen kennen het adres.

Wights Landing, Maryland (DC-area);
De Vaughns vieren samen hun 10-jarig huwelijk en laten de zorg van hun 12-jarige zoon Alec over aan Cheryl en haar vriend Paul. Alec is doof en praat niet. Als ineens de hel los lijkt te breken in hun strandhuis wordt Alec meegenomen door een vrouw. De jongen staat doodsangsten uit als hij in de vreemde vrouw's vreemde ogen kijkt... (geen dubbelop vreemd zonder reden ;-))
Bij thuiskomst ontdekken Stan en Randi Vaughn de ellende en schakelen de beste vriend van Stan's overleden broer in, Ethan Buchanan in. Ze weigeren echter de politie of FBI te informeren en Ethan wordt voor een dilemma gesteld. Ethan vraagt zijn zakenpartner en vriend Clay Maynard om hem te helpen zijn petekind te zoeken. Een race tegen de klok begint dan en de aanwijzingen en sporen zijn echt minimaal. Ethan komt uiteindelijk terecht in Chicago, waar een piepklein spoortje hem verder moet zien te helpen.

In Chicago is Dana weer eens op pad, op het station wacht ze midden in de nacht op de aankomst van een vrouw in nood die haar hulp heeft ingeschakeld. Dana is altijd op haar hoede, helpt alles en iedereen maar blijkbaar zet ze haar eigen veiligheid heel makkelijk aan de kant. Gevaarlijke situaties lijken op haarzelf geen indruk te maken. Als ze dan ook weer eens iemand te hulp schiet op het station gaat dat niet van een leien dakje. Toeval wil dat Ethan dit allemaal ziet en te hulp schiet. Bliksemschichten en innerlijk vuurwerk. Is dit liefde op het eerste gezicht??

Als de om hulp vragende Sue met haar zoontje bij Hanover House terecht komt weet Dana nog niet wat voor Paard van Troje ze zich op de nek heeft gehaald. ONHEIL in hoofdletters is het begin van een aaneenschakeling van moorden en bedrog in Dana's directe omgeving. Zal het recht uiteindelijk zegevieren?
Hoever zal de ontvoerder gaan? Wie staat er allemaal op diens dodenlijstje?
En vooral – WAAROM!?!

Compleet buitengesloten van mijn omgeving, niks gewaar worden wat er om je heen gebeurt in principe … zo diep zit je weer in het verhaal. Met een stevige zucht is het einde van het boek weer veel te snel een feit en kun je in je hoofd alleen maar flink applaudisseren. 

Karen Rose flikt het toch steeds maar weer om zowel te verrassen als herkenning te schrijven. 

Je als lezer steeds maar op het puntje van je stoel of bank te houden en slechts even te laten ontspannen bij de heerlijk romantische taferelen.
Je hoeft niet per se “voorkennis” te hebben wat betreft haar vorige boeken maar als ik je dan toch zomaar een ongevraagde tip mag geven; 
Karen Rose is meer dan de moeite van het lezen waard!!

Hier een overzicht van haar oeuvre in chronologische volgorde van schrijven:

Karenrosebooks.com ---> KLIK

Ze is ook te vinden op o.a.

Facebook ---> KLIK

Twitter ---> KLIK

Insta ---> KLIK

Youtube ---> KLIK

Mijn dank weer aan Uitgeverij De Fontein voor dit prachtige recensie-exemplaar!


©José
Oktober 2018

dinsdag 23 oktober 2018

Jilliane Hoffman – Insomnia

























Titel: Insomnia
Genre: Thriller
Uitgave: Paperback (384 pagina's) en Ebook
ISBN: 9789026144455

Omschrijving:
Na de vondst van het mobieltje en de bebloede jas van de vermiste 17-jarige Mallory, is de politie in de hoogste staat van paraatheid. Mallory voldoet aan het profiel van de slachtoffers van de seriemoordenaar die zich in tweets aan de FBI "Handyman' noemt.
Als Mallory twee dagen later verward en bebloed wordt aangetroffen en zegt ontsnapt te zijn aan de Handyman is er geen reden om aan haar verhaal te twijfelen. Of toch wel? Heeft zij nu juist zijn aandacht op haar gevestigd en is zijn jacht nu echt begonnen?

Over de auteur:
Jilliane Hoffman werkte als officier van justitie in Miami, waar ze vooral werkte aan zware misdrijven. Ze was adviseur voor justitie in Florida en heeft de FBI bijgestaan in talloze misdaadonderzoeken. Haar thrillers, waaronder Vergelding, De snijkamer en De kleine getuige, zijn regelrechte bestsellers.
Jilliane Hoffman schrijft thrillers die zich kunnen meten met het beste werk van Karin Slaughter, Gillian Flynn en Patricia Cornwel. "Insomnia' is opnieuw een ijzersterke thriller.

Mijn leeservaring:
Niets ten nadele van de andere genoemden, maar mag ik zelf aan bovenstaande vergelijking, qua schrijvers, toevoegen dat in mijn beleving Jilliane Hoffman net iets genialer qua plotbouw en detaillering is? Tuurlijk mag ik dat – mijn leeservaring uiteraard ;-)

Jilliane weet op dusdanige manier de spanning op te bouwen dat je onbewust wordt meegesleept in een behoorlijk creepy verhaal. Niet dat ze zo gruwelijk eng schrijft, nee juist dat subtiele met hier en daar wat aanwijzingen die je stiekem in een richting loodsen waardoor je denkt dat je de plot wel doorziet. Om je dan vervolgens met je snufferd compleet een andere kant op te sturen!
Freaking hell, dacht ik op een gegeven moment. 
En niet dat ik een watje ben maar toch bleef ik bij het kleinste of geringste geluidje om me heen kijken of er niet een of andere creep in mijn buurt was. Kun je je voorstellen dat ik gewoon in mijn eigen huis op de bank zat, hoezo retespannend ;-)
Met recht een thriller dus als je zelfs overweegt om eens extra te checken of je deuren wel op slot zijn, ja ook overdag!

Het subtiele wisselt Jilliane wel degelijk af met recht-voor-zijn-raap gebeurtenissen of details. Toch kan ik het op de een of andere manier niet luguber noemen, eerder die onderhuidse tintelingen van ijzingwekkende spanning. Zoals je ooit naar een film kijkt en wéét dat er iets te gebeuren staat. Gelukkig is een boek dan zonder geluid, dat zou het nog erger maken denk ik.

Een puber maakt natuurlijk wel eens fouten, schat dingen totaal verkeerd in en denkt dan dat daardoor de complete wereld vergaat.
Zo overkomt Mallory Knight ook het een en ander op een feestje. Overstuur maakt ze dat ze wegkomt. Ze schaamt zich maar aan de andere kant is ze ook bang voor reacties van haar moeder en stiefvader. Deze laatste is een niet al te makkelijke gast die al eens gezeten heeft in hotel traliezicht.
Door de angst neemt Mallory foute beslissing op foute beslissing en dan lijkt ineens het hek van de dam.

De Handyman” al sinds jaren een gevreesde seriemoordenaar waar alle overheidsdiensten maar geen grip op kunnen krijgen. Heeft hij nu een fatale fout gemaakt? Mallory zegt namelijk dat ze ontsnapt is aan deze zieke geest, die in dit boek ook zijn eigen verhaallijn heeft uiteraard. Zijn “Insomnia” zorgt er namelijk voor dat hij steeds dieper wegzakt in foute, slechte gedachten. Gedreven tot moorden.

Bobby Dees – special agent van het FDLE (Federal Department of Law Enforcement in Miami, Florida) en zijn collega en vriend Zo (Lorenzo Dias) zijn ook ingezet bij de zoektocht naar de “vermiste” Mallory. Hun reputatie als belangrijke opspoorders van zgn seriemoordenaars is algemeen bekend. Toch zijn andere diensten hier niet blij mee dat deze gasten hun neus in hun zaken steken.
Als Bobby uiteindelijk spreekt met Mallory komt hij tot een verbluffende conclusie – en dan zijn de rapen gaar, vooral voor Mallory en haar gezin....

We maken dan een sprongetje en Mallory lijkt haar leven weer te hebben opgepakt, studeert weer en probeert haar verleden angstvallig geheim te houden. Maar lukt haar dit of heeft ze op een gegeven moment toch die “Handyman” getriggert? Weer leeft ze in angst en vreemde gebeurtenissen stapelen zich op. Hierdoor raakt ze compleet van haar padje en weet zich geen raad meer … tot ze die ene engel ontmoet. Of.....???


Totaal verslaafd aan haar geniale, zinderend spannende schrijfstijl!
Zo las ik natuurlijk al haar boeken die ze tot nu toe op haar conto heeft staan, je bent een junk of je bent het niet ;-)
O.a.;

De snijkamer ---> KLIK

en

De kleine getuige ---> KLIK

Natuurlijk kun je al haar boeken afzonderlijk lezen, doe dit dan ook als je een thrillerfan bent en haar (nog) niet kent!!! ;-)

Shiver now … and thank me later ;-)

Natuurlijk bedank ik Uitgeverij de Fontein voor dit recensie-exemplaar en voor het geweldige thrillerarsenaal dat ze uitgeven.

©José
Oktober 2018