Carnaval

Als ik ergens NIKS mee heb dan is het wel carnavalsmuziek!!

Misschien vind ik het nog net te verhapstukken als ik een stuk in mijn kraag zou hebben, maar aangezien ik dat op dit moment niet heb kan ik jullie niet echt verblijden met een stukje volksmuziek in rood-geel-groen ….

Zal ik maar gewoon een feestelijk/vrolijk/meelal nummer kiezen dat ik WEL leuk vind?

Kan me ook voorstellen dat het met carnaval veel gedraaid wordt trouwens.

Kraantje pappie, voor wie hem niet kent …. Yvon had hem vorige week al gegoogled en beschreven, bespaart mij enige uitleg;-)

Kan ik nog wel aan toevoegen dat hij (bijna) iedere vrijdagmorgen rond 9.50 uur bij Giel op 3FM de voorbije week samenvat in een vaak dolkomische rap! :-)

Voor iedereen die carnaval viert, heel veel plezier en gedraag je!! ;-)

Welkom in de feesttent!!! (radiorip, dus niet de ultieme clip helaas ;-))

©José '14

David Baldacci – King & Maxwell

Beschrijving:

In eerste instantie lijkt het een tragisch, maar verder niet bijzonder verhaal. De Amerikaanse tiener Tyler Wingo krijgt te horen dat zijn vader, die militair is, is gesneuveld in Afghanistan. Maar dan gebeurt er iets wat onmogelijk zou moeten zijn: Tyler ontvangt een bericht van zijn vader, zogenaamd na zijn dood.
Tyler roept de hulp in van privédetectives Sean King en Michelle Maxwell om het mysterie rond de dood van zijn vader op te lossen. Het onderzoek van de voormalig Secret Service-agenten roept allerlei zeer prangende vragen op. Zou Tylers vader inderdaad nog in leven zijn? Wat was eigenlijk zijn missie? En is Tyler mogelijk het volgende doelwit?
Al snel beseffen Sean en Michelle dat ze zich in een wespennest hebben gestort dat veel groter en gevaarlijker is dan ze ooit hadden kunnen vermoeden. Hun zoektocht naar de waarheid leidt hen naar een zaak die het daglicht nooit mag aanschouwen, en naar de machtige mannen die alles op het spel zullen zetten om dat te bewerkstelligen.
Om Tyler te helpen en te beschermen, zullen Sean en Michelle hun eigen levens op het spel moeten zetten.

Had ik al gezegd dat ik een groot Baldacci-fan ben?

Oh, pas een keer of 1909, nou dat valt me nog mee dan van mezelf ;-)

Eigenlijk kun je de nieuwste boeken van David Baldacci al gerust van te voren reserveren/bestellen zonder dat je een titel of wat dan ook weet, alhoewel het natuurlijk altijd makkelijk is om de titel te weten, anders weet je niet wat je moet bestellen … ;-) Ze zijn gewoon altijd goed!

Zijn verhaallijnen, zijn snelle schrijfstijl, de geniale opbouw, de spanning en niet te vergeten zijn onvergetelijke hoofdpersonen.

Baldacci heeft in zijn boeken steeds terugkerende hoofdpersonen, zeg maar series van bepaalde karakters. Zo zijn daar bijvoorbeeld De Camel Club, Will Robie, John Puller, Shaw en Katie James en dan natuurlijk de detectives Sean King en Michelle Maxwell, zoals de titel van zijn laatste boek al aangeeft ;-)

Ik zal voor het gemak nog een keer zijn bibliografie linken in volgorde van schrijven voor diegenen die nog graag een inhaalslag maken, je zult er geen spijt van krijgen! ------> KLIK

Het lijkt er voor de niet doorgewinterde Baldacci-Junk op dat dit zou gaan om de introductie van een nieuw stel helden, maar niets is minder waar. Dit boek is al het vijfde deel in de King & Maxwell-serie. Maar op zich is echt ieder boek afzonderlijk te lezen.

Maar aangezien ik al echt de hele rataplan van begin tot eind van hem heb gelezen, was ik blij dat ik ze weer tegenkwam in dit boek.

Rode draad in al zijn boeken zijn toch wel de complotten, de samenzweringen en intriges op heel hoog niveau in de Amerikaanse politiek, en dan vooral de strubbelingen tussen de zogenaamde Intelligence/inlichtingendiensten zoals bijvoorbeeld de CIA, FBI of de Secret Service.

Ook een grote hoofdrol is er weggelegd voor de Amerikaanse President (een fictieve president welteverstaan), waar alle karakters op de een of andere manier op zeker moment mee te maken krijgen.

Zo ook in deze King & Maxwell, het complot wordt gaandeweg steeds duidelijker, duivels spannend is het altijd wat er als motief ten grondslag ligt aan dit drama.

Hoe wordt gevaar ontweken en welke machtige overheidsinstantie werkt nou met wie samen, of tegen elkaar?

Wat gebeurt er als je niet meer weet wie je kunt vertrouwen?

Schiet mij maar lek, maar ik kan (en wil) zo'n boek echt niet wegleggen voor ik het uit heb!

Voor intriges en spanning op hoog niveau is David Baldacci voor mijn gevoel gewoon uniek in zijn soort, je blijft hem lezen omdat hij nooit teleurstelt.

Niet raar dat er wereldwijd al meer dan honderd miljoen van zijn boeken over de toonbank zijn gevlogen ….

Als ik een echte recensent zou zijn en met sterren moest werken van 1 – 5 zou ik op zeker voor de 6 sterren gaan, tja er zijn nou eenmaal uitzonderingen en megaschrijvers wat mij betreft ;-)

Ook leenbaar/gratis reserveerbaar bij: Bibliocenter

©José '14

Goud

                                                 (blijf hem geweldig vinden, zonsondergang 9 januari, oud maar goud ;-))

gouden lichtpuntje

ontsnapt aan verduistering

gespleten hemel

 Haiku 

©José '14

Grunn

Met de pakkende slogan: Er gaat niets boven Groningen, duhh, volgens mij liggen daar nog wat waddeneilanden als ik me dat goed herinner van aardrijkskunde vroeger.

Niet echt mijn sterkste punt trouwens topografie/geografie.

Al moet ik zeggen dat ik ook zonder TomTom echt wel altijd mijn bestemming bereik, duurt misschien net ff iets langer dan de vogelvluchtroute maar ik kom er wel!! ;-)

Alhoewel ik me een ritje herinner naar Utrecht en door het gezever van inzittenden (uw blogger incluis;-)) ik een rotonde miste, nou ja laten we zeggen een afslag op de rotonde.

Daar kwam ik dus in Bussum pas achter, vrij irritant aangezien ik een examen had in Utrecht, na hier en daar eens vragen (zie je wel dat je geen TomTom nodig hebt) kwam ik maar een uurtje te laat.

In ieder geval de noordelijkste provincie zullen ze wel bedoelen, met hun eigen geschiedenis, cultuur en gebruiken. En blijkbaar ook een hele hoop streekgerechten, ja op de een of andere manier schijnt dat een provincie te kunnen maken of breken ;-)

Ik heb echt geen flauw idee wat die gerechten allemaal zijn, kan niet eens de naam uitspreken soms, maar mijn oog viel op Kniepertjes (ik dacht aan waskniepers, Limburgs voor wasknijpers;-)), ik was benieuwd wat het was en ging op zoek. Zie foto bovenaan!

Aardig als ik ben zocht ik het recept voor jullie, het is een soort pannenkoekje dat veel gegeten wordt met oud en nieuw blijkbaar, oprolbaar en dan evt. vol spuiten met slagroom volgens mij.

Hoop dat je er wijs uit wordt, voor vertaling, bel eventueel een Groninger/Groningse …

Kniepertjes : 

Wat mout der in: 

Aanderhaalf kan wotter, twijenhaalf ons bloum, ain aai, 125 gram botter, 2 ons sukker, n haalve theelepel knail.

Wat mout je hebben:
n Woafeliezer. n Zeef.

Hou mout je t doun:
Moak t wotter waarm, nait koken.
lös de sukker in t wotter op.
loat de botter in t sukkerwoater smelten.
klop t aai lös.
dou de bloum deur de zeef.
Reur t aai, de knail, en t sukkermengsel deur nkander netzolaank dat je n mooi glad deeg kriegen.
Loat boudel n nacht stoan mit n douk der overhén, kiek oet veur kat en hond.

Aanderdoags:
Moak t woafeliezer goud hait. woafeliezer goud invetten.
moak koegeltjes zo groot as n dikke knikker van t deeg.
leg n koegeltje deeg in t midden van t woafeliezer.
woafeliezer stief dichtdrukken.
ain tot twij menuten wachten.
woafeliezer open, kniepertje omdraaien.
dit doun je net zolaank tot kniepertje goud goar en mooi van kleur is.
hoal t kniepertje der veurzichteg oet en leg t vot.

Nou, geen dank en smakelijk! :-P

MUZIEK, ja dat was het waar ik eigenlijk iets over wilde zeggen. Spijt me geweldig, maar ik kon op het moment van dit schrijven maar op 1 bandnaam komen, waarschijnlijk omdat ik ze best goed vind/vond eigenlijk omdat ze helaas gestopt zijn *kijkt sip*.
I.O.S. (Is Ook Schitterend) met als leadzanger Joost Marsman. Zegt je niks? Vast wel als je het liedje hoort!!! Gekozen voor een Vrienden Van Amstel versie/clip (leuk altijd!!) met de frontman van Postmen (rap/hiphop/raggeaband) Remon Stotijn, ja de ex van Anouk!

Luister en huiver, in a good way ;-) 
 

©José '14

Karen Rose – De mond gesnoerd

Beschrijving:

Vier studenten stichten brand in een leegstaand gebouw. Wanneer ze tot hun verbijstering een meisje op de bovenste verdieping in paniek op het raam zien bonken, realiseren ze zich wat ze hebben aangericht en slaan ze op de vlucht.

Wat ze niet weten is dat iemand hen gadeslaat.

Aan rechercheur Olivia Sutherland en brandweerman David Hunter de taak om de brandstichters op te sporen. En dan stuiten ze op nog een sinistere zaak …..

Op de vraag per mail van Dagmar van Uitgeverij De Fontein Romans & Spanning of ik het boek van Karen Rose – De mond gesnoerd wilde recenseren dat 8 April als Midprice (€ 10,00) versie verschijnt, zie ik natuurlijk volmondig JA!

Wat mij betreft mogen ze dat vaker doen ;-)

De cover sprak me meteen aan al had ik eigenlijk nog niets van Karen Rose gelezen.

Op mijn “speurtocht” naar eerder verschenen boeken van haar kwam ik er achter dat ze voor dit boek al een aantal anderen had geschreven.

De dood in haar ogen bleek een voorganger van De mond gesnoerd en dan moet ik natuurlijk wel even eerst dat deel lezen voor mijn eigen gevoel, alhoewel het zeker geen probleem is de boeken ook afzonderlijk te lezen.

Karakters die weer terug komen in De mond gesnoerd even “besnuffelen”.

Jeetje wat werd ik enthousiast!

De karakters, waar er overigens wel veel zijn, sluit je meteen in je hart.

Net als in haar vorige boek weet ze spanning, romantiek en een vleug erotiek samen te breien tot een fantastisch verhaal waar je al snel helemaal in zit. Ze blijft de spanning opbouwen en weeft er nog een aantal verrassende wendingen doorheen zodat je zitvlak weigert los te laten van je geliefde leesplek.

De branden lijken een op zichzelf staand misdrijf, maar al snel wordt duidelijk dat er nog wel meer aan de hand is. 

Ik kan je wel vertellen dat je dan alles om je heen vergeet en het boek uit moet.

De vrouwelijke touch van Karen Rose merk je goed door de emotie die je voelt, spanning, de liefde en romantiek. Maar ook verdriet en ellende blijven de karakters niet bespaard.

Kortom een hele goeie schrijfster die we wel kunnen categoriseren in het rijtje kanjers (tenminste dat is mijn mening ;-)) zoals Karin Slaughter, Lisa Gardner en Tess Gerritsen etc.

Ik hoop dat ze nog veel van zich zal laten horen, of beter gezegd lezen.

Als ik het boek in een woord zou moeten omschrijven (ik weet niet eens of het een woord is, anders neem ik er bij deze patent op ;-)) dan noem ik het een Feel-Good-Thriller … zo een die lekker wegleest en waarvan je er méér wil!

Voor wie niet kan wachten: De dood in haar ogen is er al in een midprice versie ;-)

De midprice van De mond gesnoerd verschijnt rond 8 April (evt. al reserveerbaar).

ISBN-nummer: 9789026132605

Als Ebook ook verkrijgbaar uiteraard, voor de prijs van €9,99

Met heel veel plezier gelezen en dank aan De Fontein voor het recensie exemplaar!

©José '14

Bananen/chocolade-cake

Heb je net als mij nog ergens een paar overrijpe bananen rond slingeren, maak dan eens deze simpele maar overheerlijke cake! Een kind kan de was doen, bij wijze van …

Nodig:

150 Gram Zelfrijzend bakmeel

150 Gram Kristalsuiker

150 Gram boter (liefst een beetje zacht, dus niet rechtstreeks uit de koelkast)

3 Eieren (klein/middel)

Snufje zout

2 Bananen

En voor de lekker een gewone reep donkere/extra pure chocolade.

Zet je oven alvast aan op 180 graden.

Doe de zachte boter en de suiker in de beslagkom en klop met de mixer ongeveer 3 minuten tot het een mooi glad geheel is.

Mix dan 1 voor 1 de eieren erbij en tenslotte het zout en het meel.

Even goed mixen.

Snij of prak dan de bananen en eventueel de chocolade verbrokkelen of grof raspen.

Spatel het voorzichtig door het beslag.

Beboter een cakevorm en doe het goedje er in.

Zet de cake in het midden van de oven en bak hem in 45-50 minuten goudbruin.

Lekker ook als toetje met een bolletje ijs (of 2 ;-))

Smakelijk!!

En een fijne week allemaal...........

©José '14

Karen Rose - De dood in haar ogen

Beschrijving:

Tijdens een brute aanval in het verleden werd het gezicht van psychologe Eve Wilson verminkt. Doodsbang trok ze zich terug in de virtuele realiteit op internet, waar ze kon zijn wie ze maar wilde. Inmiddels zijn haar littekens vervaagd en durft ze de wereld weer tegemoet te treden. Dan maken verschillende deelnemers aan het onderzoek waaraan ze werkt plotseling een eind aan hun leven. Rechercheur Noah Webster vermoedt echter dat er een seriemoordenaar achter de sterfgevallen zit en schakelt Eve's hulp in om te achterhalen welke zieke geest verantwoordelijk is voor deze gruweldaden. Samen betreden ze een schaduwwereld van mysterieuze identiteiten en verborgen verleiding, en raken ze verwikkeld in het gevecht van hun leven.

Karen Rose begint in dit boek als het ware met een nieuwe serie/reeks boeken waarin hoofdrolspelers of karakters “geboren” worden. Ik vergelijk het een beetje met de boeken van David Baldacci die, zoals zijn fans allang weten, ook een aantal steeds terugkerende figuren heeft in zijn boeken.

Ik ben een groot fan van hem, maar toch kun je ook niet om zijn vrouwelijke collega's heen zoals bijvoorbeeld Lisa Gardner, Karin Slaughter, Tess Gerritsen of Mo Hayder. En daar reken ik vanaf nu ook heel zeker Karen Rose toe!

Jeetje wat een schrijfstijl … pakkend, meeslepend en zoals de cover belooft …. ijzingwekkend!! Maar ook zeker een vleug romantiek met een touch of erotiek en daarin herken je naar mijn idee de vrouwelijke thrillerschrijver aan, net dat tikkeltje extra.

Even uitleggen hoe ik bij deze kwam?

Ik kreeg de vraag van Fontein Uitgeverij om voor de in april verschijnende midprice versie van haar laatste boek : De mond gesnoerd een recensie te schrijven voor hun. (Yay gaaf!! ;-))

Maar ik begreep dus dat dat boek het tweede deel uit de reeks is, maar ook apart te lezen zonder problemen hoor.

Nerd als ik ben lees ik dan toch wel eerst het deel dat er aan vooraf ging, dit boek dus.

En als ik ergens géén spijt van heb is het wel dat ik dit gelezen heb.

Je leert de personages kennen, waar er in het begin overigens heel veel van lijken te zijn.

Maar je zit er in no-time zo tot aan je strotje in dat je ze al snel kent!

De spanning wordt goed opgebouwd, ook wordt er prima beschreven hoe de virtuele wereld ShadowWorld in elkaar steekt (ik neig ernaar te geloven dat het een beetje gebaseerd is op het online “spel” SecondLife dat zo'n 10 jaar geleden immens populair was trouwens).

Een versmelting van virtueel leven en het echte leven dat soms zo verslavend is dat mensen opeens het virtuele boven het echte leven lijken te verkiezen, met alle gevolgen van dien.

Maar als dan een of andere zieke geest het virtuele reëel gaat maken dan is het hek helemaal van de dam!

Best een dik boek, 553 pagina's, maar toch heb je het uit voor je het in de gaten hebt.

Dus voor diegenen die graag wachten op de midprice van De mond gesnoerd van deze schrijftopper, ik zou zeggen lees deze alvast eens, een echte aanrader!!

©José '14

Virtuele groetjes ...... ;-)

Valentijnsdag

Sweet music for the soul, mijn eerste gedachte …....

Als je dan aan Lovesongs denkt, denk je aan een gouden stem met een diamanten randje dat je raakt tot in de uiterste puntjes van je hart en ziel.

Tuurlijk komt dan Luther Vandross als eerste in mij op, helaas al bijna 10 jaar niet meer onder de levenden, maar zijn stem klinkt door tot in de eeuwigheid, zwevend op een ritme van lichte wolken.

Eindeloos is de keuze, zijn repertoire kende geen grenzen, niet raar dat hij meer dan 25 miljoen albums verkocht.

Je kunt hier wel een complete rij beauty's neerzetten, want ieder liedje dat hij zong klinkt als een onverwacht cadeautje, in liefde geschreven.

Laat ik dan het liedje kiezen dat zijn solocarrière inluidde na een meer dan succesvolle achtergrondzanger te zijn geweest voor verschillende grootheden....

En have a happy Valentine's Day natuurlijk!

You can never hear too much Luther ;-)

©José '14 …. With love

Lisa Gardner – Korte metten

Beschrijving:

De zaak lijkt zo klaar als een klontje: als de mishandelingen door haar man politieagente Tessa Leoni te veel worden, gaat ze door het lint en schiet hem dood. Maar Tessa laat tijdens het verhoor niets los – niet over haar echtgenoot, haar blauwe plekken of haar spoorloos verdwenen zesjarige dochter Sophie. De politie begint een zoektocht naar het meisje. Bij haar collega’s stuit rechercheur D.D. Warren op een muur van stilzwijgen. Naarmate het onderzoek vordert, komen er steeds meer duistere familiegeheimen naar boven...

Brrr.... Tip van Trui! En wat voor een.

Op het eerste gezicht lijkt het bij het lezen van de achterflap (beschrijving) inderdaad zo klaar als een klontje, maar niets, en dan ook echt niets is wat het lijkt in dit geval.

En daar hou ik van!

Wat zo voorspelbaar lijkt in sommige thrillers, daar komt hier dus helemaal niks/nakkes/nada van uit.

Het begint al meteen in de proloog, je word op een spoor gezet, slaat aan het denken en komt meteen tot een conclusie, een thriller …. that's it!

Nou mooi niet!!

De wendingen of twists, hoe je ze ook wil noemen, slaan je keihard om je oren.

Je krijgt een haat/liefde/haat/liefde etc. gevoel voor Tessa, maar dat kan in een klap weer abrupt omslaan.

Ik ga er niet eens meer over vertellen dan dit, want dit boek is echt een must-read voor de thrillerfan.

Retespannend boek dat je hele scala aan hersencellen aan het werk zet, alsof je in een achtbaan zit.

Waarschuwing: Als je er in begint kun je het niet wegleggen!

Ik ben inmiddels in een ander boek begonnen, maar kon “korte metten” niet eens zomaar uit mijn hoofd zetten, het suddert lang na ….. en DAT maakt voor mij een boek een GOED boek.

*Op zoek gaat naar meer titels van Lisa Gardner* ….. die zelfs aangeprezen worden door Karin Slaughter en Tess Gerritsen, zegt genoeg denk ik ;-)

Denk dat ze bij Bibliocenter ook wel van alles hebben van haar (heb al ff gespiekt... wow, veel dus!!)

©José '14 

MUTS!! ;-)

Pfff, ik heb hem af!

Wat?

Mijn capuchonsjaal! 

Zo heerlijk warm, en wat denk je? Yep winter die op herfst lijkt is gewoon bijna voorbij.

Het plaatje zag er zo stoer uit in de Burda Breien – herfst/winter 2013 dat ik dolenthousiast op zoek ging naar wol. En wat zie ik zomaar bij “ons” Trui ? Great minds think alike blijkbaar, zij had hem ook gemaakt en al af!! 

Nou kwam dat goed uit want ik ben een kei in patroonlezen (NOT).

Ze had haar wol bij Kristel van Wol enzo besteld, en ik kan je wel vertellen dat zij een superleuk onlineshopje heeft!! 

Tuurlijk zocht ik weer een kleur uit die helaas niet op voorraad was, dus ik vroeg haar dan maar een mooie grijstint te sturen, ben nou eenmaal een ongeduld, en jawel alles perfect en netjes in een doos door de koerier afgeleverd... trouwens voor de cheapskates onder ons, wol is in Belgie ook nog eens een stuk goedkoper ;-)

Allée, ik ging aan de slag met het prachtige Lammy Yarns Alpina , naalden 7!!, en breidde er lustig op los, Trui waarschuwde nog dat ik af en toe moest meten (maar goed ook ;-)) en op een gegeven moment was ik bijna klaar, het laatste stuk van de capuchon. Dat was mijn struikelblok, ik denk dat het een recept was voor gevorderden ;-)

Na heel veel denkwerk en mededenkwerk van mijn little-sis (een kei in breien!!) kwam ik er toch enigszins aan uit.

Zo gaaf is ie! Hij is zo lekker zacht en warm dat je er ongeveer in weg kunt kruipen.

Aangezien ik het sowieso al altijd warm heb is het denk ik meer een projectje dat ik met liefde overdraag aan mijn schoondochter ;-)

Ik heb in mijn enthousiasme wat selfies (HET woord van 2013 ;-)) gemaakt, maar aangezien ik niet zo'n lange armen heb dat ik er helemaal op sta, had ik hierboven voor het totaalplaatje even de foto uit de Burda geleend, moet kunnen toch? :-P

en de allerbelabberste selfie ever kan ik jullie ook niet onthouden denk ik .... verprutst tot en met ;-)

Brei en selfie voorzichtig ….;-)

Fijne week allemaal!!!

©José '14

Marelle Boersma - Ik volg je

Beschrijving:

Stel je voor: je woont samen met je vijfjarige dochter in een klein dorp waar niemand je accepteert. Je bent eenzaam, dus als een aardige collega je uitnodigt voor een etentje, neem je het aanbod graag aan. Maar wat als deze collega je niet meer met rust laat? Hij volgt je, overal!!
Het overkomt Pien. Een op het oog onschuldig etentje met haar collega Theo mondt uit in een serie huiveringwekkende gebeurtenissen, waarbij Pien haar leven niet meer zeker is.

Alsof ze er patent op heeft, Marelle weet je te grijpen, bij je lurven of bij je strot, dat maakt haar blijkbaar niet zoveel uit ;-)

Al in de eerste zinnen van de proloog kreeg ik een angstig, beklemmend gevoel op mijn borst.

Akelig echt beschrijft ze mijn “worst nightmare”, en dan wil je natuurlijk weten hoe je daar uit kunt komen.... niets eens het achtervolgen trouwens, maar dat lijkt me ook verdomde eng en onrealistisch, tot het je overkomt natuurlijk.

En als geen ander kan ze je zomaar laten denken DAT het je overkomt, je zoekt een uitweg, een oplossing voor Pien, want zoiets laat je toch zeker niet gebeuren??!!

Nou en of het gebeurt. Niet te filmen dat mensen iemand zo in een staat van blinde angst/paniek en uiteindelijk totale eenzaamheid kunnen pushen, onmenselijk!

Marelle Boersma schrijft altijd fictief maar wel met als achtergrond waargebeurde verhalen of gebeurtenissen, actuele misstanden in de maatschappij die ze aanhaalt.

Daarmee schetst ze zo'n realistische situaties dat het je raakt, of je nu wil of niet, het zet je aan het denken (en dat is best goed voor de mens, denken ;-))

Dit verhaal is ook weer gebaseerd op waarheid, “interviews” met twee slachtoffers van stalking leidden tot dit benauwend verhaal.

Al eerder las ik boeken van haar zoals bijvoorbeeld de Babymakelaar, Moederziel, Vals alarm, de thema's zijn uiteenlopend, maar altijd pakkend omdat je weet dat het in het echie ook gebeurt.

Makkelijk leesbaar en moeilijk weg te leggen …....

Gratis tip voor al mijn volgers: Kijk uit wie je accepteert op Facebook, Blogger of Twitter, je kunt wel veel vriendjes of Volgers willen, maar hebben ze wel allemaal iets goeds in de zin?? ;-)

Lees voorzichtig en kijk niet al te vaak over je schouder, je zou je nog dingen in je hoofd kunnen halen na het lezen van dit boek.

Bekijk/leen of reserveer gratis 1 (of meer) van haar boeken bij : Bibliocenter

©José '14

Overijssel

Denk je aan Overijssel dan denk je ook aan Deventer koek, specifieke smaken die je smaakpalet verwennen.

Maar als we het over muziek hebben kan ik maar een superster noemen, al zou ik me suf zoeken, dan nog zal ik steeds weer bij deze kanjer terecht komen.

En ook al is ze tegenwoordig woonachtig in Hilversum, ze is en blijft een Almelose in hart en nieren volgens mij. Met haar heerlijke spontane uitspraken, nimmer aflatende glimlach en haar variatie aan muziek zal deze dame tot in de eeuwigheid een icoon blijven.

Ilse de Lange natuurlijk!!

Hoeveel woorden moet je aan deze zangvogel besteden?

Geen idee, maar ik vind dat je beter naar haar kunt luisteren dan over haar zwetsen ;-)

Zoveel moois om uit te kiezen! Zal ik dan maar gewoon haar laatste single hier gebruiken?

Lijkt me niet zo moeilijk om al klikkend op YT jouw favoriet te vinden toch?

Oh ja, ze gaat met Waylon naar het songfestival, als ze daar niet wint, of winnen, neem ik aan dat het hele zaakje daar doorgestoken kaart is en zo corrupt als de pest en kijk ik NOOIT meer!! ;-)

Blue Bittersweet … live bij Evers staat op

©José '14

Monika Peetz – De dinsdagvrouwen

Beschrijving:

Judith, Kiki, Caroline, Estelle en Eva zijn vijf vriendinnen die elkaar al vijftien jaar elke eerste dinsdag van de maand ontmoeten in hun favoriete Franse restaurant, waar ze inmiddels bekendstaan als de dinsdagvrouwen.
Een keer per jaar gaan ze samen een weekendje weg, maar dit jaar is alles anders: Judith, die net weduwe is geworden, wil ter nagedachtenis aan haar overleden man de Sint-Jacobsroute gaan lopen. Bezorgd om hun treurende vriendin besluiten de Dinsdagvrouwen met Judith mee te gaan. Stap voor stap komen de vijf vrouwen een geheim op het spoor dat hun levens op zijn kop zet en hun vriendschap hevig op de proef stelt.

Na alle lovende recensies MOEST ik dit natuurlijk lezen!!

En wat krijg je als je teveel recensies voorbij ziet komen?? Precies ….. bummer!

In feite ben ik niet eens zo van de recensies, ik wil er zelf achter komen hoe ik een boek vind.

TE vaak worden er naar mijn idee al dingen in een recensie gezet die ik helemaal niet eens WIL weten, clues die je krijgt of zelfs een plot dat al haarfijn uit de doeken wordt gedaan, spoilers in feite die bij mij al als een negatief werken, ik hoef dan niet meer zo nodig. 

Vaak laat ik dan zo'n boek meteen links liggen en ga op zoek naar iets anders. 

Eigen schuld natuurlijk dat je zo'n review of recensie leest, muts die je bent denk ik dan ;-)

Ik weet ook wel dat ik zelf mijn bevindingen hier neerzet, maar ik hoop toch niet dat ik daar zo ver in ga dat ik dingen verklap. Ik kan dan wel mega-enthousiast overkomen soms, maar ik weet ook wel dat smaken en genres en schrijfstijlen qua voorkeur iets persoonlijks zijn, dat niet iedereen hetzelfde waardeert.

Gelukkig maar, anders zou het wel heel saai zijn en zou onze plaatselijke Bruna niet zo'n gigantisch voorraadje van alles en nog wat hebben.

Maar goed, ik las het boek en vond op zich het idee van die vriendinnen die een klik hebben en voor elkaar door het vuur gaan wel iets hebben. 

Raakte het me? Neuj!! 

Ik zat zelfs maar door te lezen om uiteindelijk toch ergens iets tegen te komen wat het verhaal dan ECHT zo super maakte.

Pff, nee dus, ik vond het vrij voorspelbaar, als je mag raden nu wat het geheim is, wat zou je dan zeggen?

Ieder zijn ding, maar niet het mijne dus, als ik een sterrenrecensent zou zijn zou ik er 2 (van de 5) geven voor de moeite, helaas ….........

©José '14

Kijk voor beschikbaarheid of gratis reserveren bij: Bibliocenter