woensdag 3 oktober 2012

Pink Ribbon

En dan …
stopt een wereld,
vergeet even te draaien,
verdwijnt een vloer
pardoes vanonder je voeten

Een geest die levert
een innerlijke strijd,
angst vechtend met hoop,
leven bij de dag
optimistisch of neerslachtig

Een lijf dat niet lijkt
op de bondgenoot
die het eens was,
herbergt een nachtmerrie,
een duivels kwaad

Een oplossing, remedie,
pulserend door je vaten,
chemie die verteerd,
chemie die geneest
chemie vol vertrouwen

Sterk zijn,
het hoofd hoog houden,
advies en goede raad
gegeven door geliefden
spanning een rode draad

Gevoelens en emoties,
nuchterheid, gelatenheid
jezelf terug trekken
in je diepste ziel,
uniek ieders drijfveer

Pink Ribbon,
meer aandacht en onderzoek,
meer kans op genezing
meer hoop op een toekomst
meer kwaliteit van Leven

En dan …
zal ooit in ons perspectief,
de kracht en het vertrouwen,
de angst en wanhoop
verdrijven.


Oktobermaand is zoals ieder jaar Borstkankermaand met dit jaar als Thema: Leven tussen hoop en vrees.
Pink Ribbon vraagt dit jaar extra aandacht voor de patiënten, vrouwen, maar ook niet te vergeten, mannen die te maken krijgen met deze vorm van kanker die dan als klap op de vuurpijl ook nog eens uitgezaaid blijkt te zijn.
Praten en steun vragen is vaak een taboe, of je houdt het allemaal zelf liever binnenskamers of je omgeving weet zich geen raad en gaat het “probleem” liever uit de weg.
Gegeven is dat hoe meer research er gedaan kan worden, hoe meer ervaringen er gedeeld worden, hoe meer de wetenschap kan ontwikkelen en toewerken naar genezing.
Zelf krijg ik altijd de neiging om hard te roepen dat iedere vorm van kanker, waar in het lichaam het zich ook bevindt, aandacht behoort te krijgen en het niet puur over borstkanker hoeft te gaan.
Maar het is zeker een maand die door de extra aandacht van Pink Ribbon, ook andere vormen meer onder de aandacht brengt …. alleen al om het feit dat ieder mens wel iemand kent die kanker heeft of heeft gehad.
Ter info, dit gedicht is voor mij fictie, maar voor vele duizenden mensen keiharde realiteit.
Daarom wens ik iedereen die er mee te maken heeft heel veel sterkte en een hele gezonde toekomst.


©José '12

12 opmerkingen:

  1. Wat een schitterend gedicht, José. Zo mooi verwoord. Pink Ribbon is een fantastisch initiatief.

    Lieve groet,
    B.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel Barbara. Alle initiatieven die leiden tot een stapje dichterbij een geneesmiddel helpen denk ik. Pink Ribbon is inderdaad goed bezig!

      Liefs terug!

      Verwijderen
  2. Mooi josé , zo raak verwoord en inderdaad we kennen allemaal wel iemand die worstelt met deze vreselijke ziekte die zo enorm ingrijpt in een leven

    Lieve groetjes en een mooi weekend..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is alsof we als we ouder worden er steeds meer mee geconfronteerd worden, of we worden bewuster van het akelige idee dat 1 op de 3 mensen het krijgt, waar dan ook in het lichaam. Een sluipmoordenaar met een license to kill. Alhoewel er ook steeds meer genezen kan worden. Blijft een enge ziekte, dat is zeker.

      Jij ook een fijn weekend Coby en liefs terug!

      Verwijderen
  3. Mooi beschreven! Mijn moeder heeft een paar jaar geleden te maken gehad met borstkanker, dus ik weet hoe het is. Heb er ook een artikel over geschreven.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel Lyanne.
      Hoop dat het weer goed gaat met je moeder!

      Verwijderen
  4. heel mooi verwoord en mooi om hier op deze manier ook aandacht voor te vragen en het naar de oppervlakte te halen zodat het bespreekbaarder word voor hen die daarmee te maken hebben ook de naasten er om heen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel! De een uit zich makkelijker dan de ander. En praten helpt vaak "zegt men". Maar het werkelijke stille verdriet dat de "getroffene" treft kunnen we denk ik nooit vergemakkelijken. Maar alle aandacht helpt blijkbaar. Gelegenheid geven OM ze te laten praten zal al helpen.
      Bleggh ... vreselijke ziekte.

      Verwijderen
  5. Jose, je kan dan wel geen kaarten maken maar schrijven/dichten des te beter, ben onder de indruk van je gedicht, zo goed verwoord. helaas hierin de omgeving diverse mensen die borstkanker hebben gehad of nog hebben

    groetjes yvon

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel! Pff, het is ook net alsof je het steeds meer hoort, in alle vormen wel te verstaan. Of het komt omdat het steeds meer in onze "leeftijdscategorie" voor komt. Is en blijft een rotziekte!

      Verwijderen
  6. Iedereen heeft vermoedelijk wel iemand in zijn/haar omgeving die (borst-)kanker heeft of heeft verloren aan (borst-)kanker.
    Het is dan ook mooi verwoord hierboven.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel. Ja dat is ook zo, en het lijkt ook niet minder te worden ... helaas!

      Verwijderen